21 listopada to niezwykły dzień, gdy cała Polska składa hołd pracownikom socjalnym, dedykując im swoje uznanie i wdzięczność za trudną, a jednocześnie piękną pracę na rzecz potrzebujących.

Dzień Pracownika Socjalnego, ustanowiony na mocy ustawy o pomocy społecznej, to okazja do wyróżnienia pracowników socjalnych oraz wszystkich, którzy poświęcają się pomocy społecznej. To także szansa na bliższe przyjrzenie się ich roli i zadaniom oraz zwrócenie uwagi na szeroki zakres działań, jakie podejmują na rzecz osób, rodzin i społeczności lokalnych. Jest to czas, gdy społeczność skupia swoją uwagę na ośrodkach pomocy społecznej, doceniając trud codziennej pracy pracowników socjalnych. Organizowane są zarówno małe, jak i większe imprezy, które stanowią okazję do spotkania z przedstawicielami tej szlachetnej profesji. Te wydarzenia skłaniają do refleksji nad rolą ośrodków pomocy społecznej, jednocześnie prezentując bogactwo doświadczeń pracowników socjalnych.

Historia i początki święta

Początki zawodu pracownika socjalnego sięgają początków XX wieku, lecz przez długie lata był on mało zauważany i doceniany. Przełomowym okazał się rok 1989, a symbolicznym momentem było spotkanie w Charzykowach, gdzie politycy, w tym Jacek Kuroń i Joanna Staręga-Piasek, spotkali się z pracownikami socjalnymi. To wydarzenie stało się impulsem do wprowadzenia Dnia Pracownika Socjalnego, upamiętnionego zapisem w ustawie o pomocy społecznej w 1996 roku. Dzień ten to nie tylko święto, ale również czas refleksji nad obecnym systemem pomocy społecznej i rolą pracownika socjalnego w procesie zmiany. Nowa ustawa z 2004 roku (z późn. zm.) podtrzymała zapis o święcie (art. 121 ust. 4).

Kim jest pracownik socjalny?

Pracownik socjalny to nie tylko zawód, to przede wszystkim powołanie. Są nimi osoby, które kierują się zasadami etyki zawodowej, poszanowaniem godności innych i prawa do samostanowienia. Do ich zadań należy szeroki zakres działań, mających na celu pomaganie osobom, rodzinom, grupom i społecznościom w radzeniu sobie z trudnościami życiowymi.

Obowiązki pracownika socjalnego:

• Praca socjalna.
• Przeprowadzanie rodzinnych wywiadów środowiskowych.
• Analiza, diagnoza i ocena zjawisk indywidualnych i społecznych.
• Udzielanie informacji, wskazówek, porad i pomocy w rozwiązywaniu problemów życiowych.
• Pomoc w uzyskaniu specjalistycznej pomocy.
• Pobudzanie społecznej aktywności i inspirowanie działań samopomocowych.
• Współpraca z innymi specjalistami w celu przeciwdziałania problemom społecznym.

Dziś, z całego serca, dziękujemy pracownikom socjalnym za ich trud, oddanie oraz nieoceniony wkład w budowanie lepszego, bardziej zrozumiałego i wspierającego społeczeństwa. Jesteście niezastąpieni!

16 listopada 2023 roku miało miejsce wyjątkowe wydarzenie historyczno-naukowe – sympozjum „Kapelani Niepodległości”. To spotkanie organizowane przez Ordynariat Polowy i Centralną Bibliotekę Wojskową im. Marszałka Józefa Piłsudskiego, zgromadziło pasjonatów historii, naukowców oraz wszystkich tych, którym bliska jest idea Niepodległości. Wśród zaproszonych znalazła się również Pani Justyna Garbaczyk, Dyrektor Głównej Biblioteki Pracy i Zabezpieczenia Społecznego.

O godzinie 11:00, w Centrum Konferencyjnym Ordynariatu Polowego przy ul. Długiej 13/15, sympozjum zostało uroczyście otwarte przez bp. Wiesława Lechowicza, biskupa polowego Wojska Polskiego, oraz dr. Jana Tarczyńskiego, dyrektora Centralnej Biblioteki Wojskowej. To właśnie podczas tego wydarzenia, uczestnicy mieli przyjemność słuchania sześciu inspirujących wystąpień, przybliżających sylwetki kapelanów i ich niezwykłe role w kluczowych momentach naszej historii.

Pierwszy punkt programu, „Duszpasterstwo w okresie powstania listopadowego”, przedstawił płk Wiktor Cygan, członek Związku Piłsudczyków, rzucając światło na trudny czas powstania listopadowego.

Kolejne prezentacje dotyczyły różnych okresów historycznych, między innymi środowiska kapelanów powstania styczniowego (ks. dr hab. Dominik Zamiatała), czy też roli kapelanów podczas wojny z bolszewikami w 1920 roku (prof. dr hab. Janusz Odziemkowski).

Niezwykłą historię opowiedział dr. Mikołaj Juliusz Wachowicz, przedstawiając postać ks. Serafina Szulca – kapelana, kaznodziei i żołnierza, który zapisuje się w historii bohaterskich duszpasterzy.

Okres II Wojny Światowej był tematem wystąpienia dr. hab. Rafała Łatki, poświęconego wojennym losom ks. Stefana Wyszyńskiego w latach 1939-1945.

Na zakończenie, Bogusław Szwedo z Towarzystwa Naukowego Sandomierskiego, przybliżył losy kapelanów Wojska Polskiego, którzy stali się więźniami niemieckich obozów jenieckich, koncentracyjnych i zagłady.

Dyrektor Biblioteki Justyna Garbarczyk była zaszczytnym gościem tego wyjątkowego wydarzenia, które przyniosło nie tylko nowe spojrzenie na historię, ale także oddanie hołdu kapelanom, którzy byli duchowymi przewodnikami w trudnych czasach dla Polski.

To sympozjum to nie tylko przypomnienie o ważnych postaciach historycznych, ale także okazja do refleksji nad rolą duchowieństwa w kształtowaniu narodowej tożsamości. Brawa dla organizatorów za wspaniałą inicjatywę, która otworzyła przed nami nowe perspektywy zrozumienia i docenienia naszej historii.

13 listopada to wyjątkowy dzień poświęcony ludziom niewidomym i niedowidzącym, a także okazja do refleksji nad wyzwaniami, z jakimi codziennie muszą się mierzyć.

Dane statystyczne nie pozostawiają wątpliwości – na świecie żyje około 37 milionów osób niewidomych i niedowidzących, z czego ponad 100 tysięcy stanowi liczba mieszkańców naszego kraju. Do 2050 roku ich liczba ma się zwiększyć do około 115 milionów.

Międzynarodowy Dzień Niewidomych, obchodzony od 1943 roku, upamiętnia urodziny Valentina Haüya, założyciela pierwszej szkoły dla niewidomych w Paryżu. Jest to okazja, by zwrócić uwagę społeczeństwa na wyzwania, z jakimi borykają się osoby niewidome i niedowidzące.

Osoby niewidome robią wszystko to, co widzący ludzie, a pomoc oraz życzliwość innych są niezbędne tylko czasami. Dziś, szczególnie, chcemy podkreślić, że niepełnosprawność wzroku nie definiuje człowieka. Równość, szacunek i zrozumienie są kluczowe dla budowania bardziej inkluzywnego świata.

Pragniemy także podzielić się kilkoma praktycznymi poradami, jak wspierać osoby z dysfunkcją wzroku:

1. Zachowuj się normalnie. Niepełnosprawność nie zmienia człowieka.
2. Pomóż na przystanku. Zapytaj o numer pojazdu, którym chcą podróżować.
3. W sklepie bądź pomocny. Osoby niewidome nie zawsze widzą produkty na półkach.
4. Podczas wchodzenia do pomieszczenia przedstaw się.
5. Pomoc w transporcie publicznym. Podaj ramię przy wsiadaniu i wysiadaj pierwszy.
6. Orientacja w nowym miejscu. Połóż rękę na oparciu, aby pomóc w znalezieniu miejsca do siedzenia.

Międzynarodowy Dzień Niewidomych to także czas, aby wspólnie świętować nasze różnice, ucząc się od siebie nawzajem. Warto być otwartym, pytającym i gotowym na wzajemne zrozumienie.

9 listopada 2023 roku w Warszawie, odbyła się druga edycja uroczystej gali wręczenia Nagród Instytutu De Republica. Wydarzenie to miało miejsce w ramach uznania wybitnych osiągnięć naukowych w dziedzinie nauk humanistycznych i społecznych. Dyrektor Głównej Biblioteki Pracy i Zabezpieczenia Społecznego, Justyna Garbarczyk, była gościem tego prestiżowego wydarzenia.

Podczas uroczystości, sześciu znakomitych naukowców zostało uhonorowanych statuetkami za ich wybitne wkłady w rozwój nauk humanistycznych i społecznych.

Dyrektor Instytutu De Republica, prof. Andrzej Przyłębski, w swoim przemówieniu podkreślił, że Nagroda Instytutu De Republica stanowi ważny krok w uznaniu osiągnięć naukowych w Polsce, szczególnie w dziedzinie nauk humanistycznych i społecznych. Prof. Przyłębski wyraził przekonanie, że naukowcy zasługują na równie dużą uwagę i nagrody, co artyści czy pisarze.

W tegorocznej edycji konkursu, kapituła pod przewodnictwem prof. Genowefy Grabowskiej wyłoniła laureatów w czterech kategoriach. Wśród wyróżnionych byli dr hab. Katarzyna Marciniak oraz dr Tomasz Herbich za osiągnięcia w dziedzinie nauk humanistycznych, dr hab. Joanna Smogorzewska, prof. ucz., za zasługi w naukach społecznych, dr Leszek Gardeła za działalność międzynarodową w dziedzinie nauk humanistycznych lub społecznych, oraz dr hab. Andrzej Nowak oraz dr hab. Krzysztof Koseła, prof. ucz., za całokształt dorobku naukowego.

Laureaci otrzymali nie tylko statuetki autorstwa dr. hab. Macieja Zychowicza, lecz także nagrody pieniężne w wysokości 15 000 złotych oraz możliwość publikacji własnych prac w renomowanym Wydawnictwie Instytutu De Republica w ciągu dwóch lat od przyznania wyróżnienia.

Nagroda Instytutu De Republica ma na celu wspieranie i promocję utalentowanych młodych naukowców, jak również docenienie dorobku wybitnych polskich badaczy, którzy stanowią inspirację dla kolejnych pokoleń. To wydarzenie jest ważnym krokiem w uznaniu roli naukowców w społeczeństwie i dążeniu do równowagi w nagradzaniu osiągnięć w różnych dziedzinach życia kulturalnego i naukowego.